E²TOP

„Leki w ramionach królowej życia” to temat badawczy, nad którym miałam możliwość pracować w Katedrze Fizyki Molekularnej PŁ. O samym projekcie dowiedziałam się od prowadzącego zajęcia, który docenił moje umiejętności i zaangażowanie w pracę w trakcie laboratoriów i zachęcił do złożenia wniosku aplikacyjnego.

W trakcie trwania projektu prowadziłam badania spektroskopowe wodnych roztworów leków o niskiej rozpuszczalności – sulfonamidów. W przypadku wielu leków ograniczona rozpuszczalność w środowisku wodnym to jedno z największych wyzwań, które należy pokonać by móc je skutecznie podawać. Celem badań było poznanie wpływu wspomnianych związków na strukturę wody, w której są one rozpuszczone, a tym samym lepsze zrozumienie czynników mogących sprzyjać ich rozpuszczalności.

Wyniki, które udało się otrzymać były bardzo zaskakujące, ponieważ zmiany zauważalne były w zupełnie innych zakresach promieniowania, niż początkowo zakładano. To popchnęło prowadzenie badań na zupełnie nowy tor i zmusiło nas do zmiany podejścia do problemu. Dzięki temu nie tylko ja, ale i mój opiekun naukowy mieliśmy okazję do poszerzenia swojej wiedzy, a ja przekonałam się, że nauka może zgotować nam wiele niespodzianek. To bardzo cenne doświadczenie. Niestety napotkane problemy nie pozwoliły na pełną realizację wszystkich planów i założeń. Udało się jednak uzyskać ciekawe wyniki dotyczące oddziaływań między cząsteczkami substancji bioaktywnych rozpuszczonych w wodzie. Jak widać w pracy naukowej trzeba być elastycznym.

Z perspektywy studenta wydziału chemicznego, dużą zaletą E2TOP jest możliwość zaznajomienia się z wieloma technikami badawczymi i rozwijania umiejętności praktycznych związanych z pracą w laboratorium. W przypadku mojej pracy w zespole dr hab. inż. Marcina Kozaneckiego, priorytetem były swoboda i samodzielna praca. To pozwoliło mi nie tylko poszerzać wiedzę w dziedzinie chemii, ale również rozwinąć umiejętności efektywnego zarządzania czasem, planowania pracy oraz logicznego myślenia. Mam nadzieję, że będę mogła moją przygodę z pracą naukową kontynuować w kolejnych semestrach, poznając nowe techniki badawcze i rozwiązując ciekawe zagadki chemiczne. 

Masza

O programie dowiedziałam się od mojego Opiekuna Naukowego na wydziale. Program E2TOP pomógł mi wdrożyć się w świat badań naukowych oraz zaprojektować nowy rodzaj węzła w konstrukcjach stalowych, który przedstawiłam na konferencji naukowej w Porto w Portugalii z moim Opiekunem Naukowym dr. hab. inż. Arturem Wirowskim.

Marta

Projekt E2TOP dał mi niezwykłą szansę na rozwinięcie swoich pasji, poznanie świata naukowego o którym nie miałem pojęcia, umożliwił mi poszerzenie wiedzy, możliwość napisania pracy naukowej, przeprowadzania badań a także wystąpienia na międzynarodowej konferencji naukowej. Są to aspekty pracy naukowca, które zawsze mnie ciekawiły i sam mogłem ich doświadczyć. Zachęcam do wzięcia udziału w projekcie, wysłania swojego zgłoszenia i wkroczenia w fascynujący świat nauki.

Michał

Kiedy w zeszłym roku zdecydowałam się aplikować do programu e2top, byłam przerażona – nie wiedziałam czego się spodziewać, nie miałam praktycznie żadnego doświadczenia i nie do końca wierzyłam, że jestem osobą, do której adresowany jest program „dla wybitnie utalentowanych”.

 O samym programie dowiedziałam się od dr hab. inż. Małgorzaty Bryszewskiej, gdy zostałam po zajęciach, żeby zapytać o jedno z omawianych zagadnień. Usłyszałam wtedy, że jeśli chciałabym „robić coś więcej” albo jeśli „się nudzę”, to nic nie stracę składając wniosek aplikacyjny. Nie wiem, czy pomogło mi to przełamać strach, ale nieco onieśmielona umówiłam się na rozmowę z moim wspaniałym Opiekunem Naukowym –dr hab. inż. Anetą Białkowską, prof. PŁ. Omówiłyśmy po krótce zgłoszone tematy badawcze i nasze oczekiwania wobec programu. Pamiętam, że szczerze przyznałam się posiadania niewielkiego doświadczenia, ale obiecałam, że jako uczestnik programu będę pracować nad projektem i nad sobą, a teraz jestem tu, gdzie jestem…

 Przez ostatni rok bardzo dużo się nauczyłam i mam w tym miejscu na myśli nie tylko techniki laboratoryjne (obsługą aparatury, przygotowywaniem pożywek, prowadzeniem hodowli mikrobiologicznych, czy przygotowaniem prób do analiz MALDI-TOF MS), ale przede wszystkim sam proces prowadzenia pracy badawczej. Wyizolowałam 109 szczepów bakterii, które mają potencjał do rozkładania odpadów keratynowych (piór i sierści zwierzęcej). Miałam też przyjemność pracować w zespole z doktorantami prof. Białkowskiej, którzy stanowią dla mnie nieocenioną pomoc i wsparcie. Myślę, że udział w programie i nabyte w tym czasie doświadczenia zmieniły moje podejście do studiowania na lepsze, nie mówiąc o kilkuset godzinach wypracowanych przy stole laboratoryjnym.

 Jako uczestnik programu e2top otrzymałam dofinansowanie do realizacji projektu w postaci grantu badawczego oraz grant szkoleniowy przeznaczony na udział w kursach z analizy mikrobiomu oraz biostatystyki. W semestrze zimowym wnioskowałam też o Indywidualny Program Studiów (IPS), w ramach którego uczęszczałam na zajęcia ze spektroskopii i spektrometrii mas na Wydziale Chemicznym. Razem z pozostałymi uczestnikami wzięłam także udział w wyjeździe studyjnym do fabryki Faurecia, gdzie pokazano nam proces produkcyjny od pomysłu, przez projekt i prototyp do zdjęcia produktu z taśmy.

 Jak widać był to intensywny i pełen wyzwań rok. Mogę z czystym sercem powiedzieć, 
że wywiązałam się z mojej obietnicy i dobrze przepracowałam ten czas. Każdemu zainteresowanemu udziałem w następnej edycji powiedziałabym, że prowadzenie jakichkolwiek badań wymaga dużo energii i czasu, ale w mojej opinii – jak najbardziej warto.

Wiktoria

O E2TOP dowiedziałem się na ćwiczeniach z Podstaw Programowania 1, zanim w ogóle pojawiła się strona z informacjami. Od razu jednak ze zniecierpliwieniem czekałem na kolejne wiadomości o programie, gdyż przeczuwałem, że może to być szansa na szybki rozwój (było to dobre przeczucie!).

Co jednak mam na myśli przez szybki rozwój? Przed rozpoczęciem udziału w E2TOP nie miałem w ogóle wiedzy na temat sztucznej inteligencji. Nie było to jednak przeszkodą. Pod okiem opiekuna naukowego nauczyłem się wszystkiego, czego potrzeba do rozpoczęcia przygody z SI.

Następnie z nowo nabytą wiedzą zabrałem się za realizowanie mojego projektu „Czy rozumiesz co do Ciebie migam?”, czyli próby wykonania algorytmu rozpoznawania oraz tłumaczenia znaków języka migowego. Przez pierwszy rok projektu wykonałem bazę danych zawierającą zdjęcia osób migających znaki oraz zestaw modeli, które z dużą dokładnością rozpoznają wybrane słowa Polskiego Języka Migowego ze zdjęć. Mimo że przede mną jeszcze ogromna ilość pracy, to po roku mogę pochwalić się praktyczną wiedzą, np. jak zebrać i przygotować dane do trenowania sieci neuronowych czy jak budować wcześniej wspomniane sieci neuronowe (co na pewno będzie ciekawym wpisem do CV), czego nie nauczycie się aż tak dogłębnie na zajęciach.

Jednak czy udział w E2TOP to tylko siedzenie przy kodowaniu? Oczywiście, że nie! Jest to również szansa na wyjazdy czy napisanie własnego artykułu naukowego. Sam miałem okazję wylecieć do Holandii na szkołę letnią, gdzie mogłem zaczerpnąć informacji o sztucznej inteligencji. 

Wiktor